1. Un kummt bei uns de Babe am Owend spät nach Haus, dann zieht ´m unser Mamme die schwere Stiwwel aus. Dann setzt er sich auf´s Sofa, steckts Peifel a un racht, dann dauert´s blos e Weilche noch bis dass er wie immer sacht:

| : Hol e Häwwel voll ruff, hol e Häwwel voll ruf, aber geb mer acht , mei lieber Buu, mach mer´s Reiwerle widder gut zu : |

2. Im Fässel war ke Ausles´ drin, ´s war Woi fer jedi Stund, in de Pfalz nennt man den Bubbes, bischt krank, macht der dich g´sund. Un war ke Worscht un Fläsch im Haus hän mer zu esse nix g´hat Dann sacht de Babbe jetzt greint mol net, heit trinke mer uns halt satt.

3. Drum bleibt mer in Erinnerung des Häwwel un´s Schoppeglas, unem Babbe soi luscht´ge Aage un a soi roti Nas`. Des alles ist schon lang, lang her so´n Babbe gibté net mehr Doch mer ist als ob´s geschtern war weil ich´n immer noch hör´